ใส่ใจความรู้สึกของพ่อด้วย

ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่ เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงาน
ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่ เพิ่งกลับมาเยี่ยมหลังจากแต่งงาน และย้าย ครอบครัวออกไป ไม่กี่ปี
ชายแก่...แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูกเห็นลางๆ
แจ๊ค...อ๋อ วัวแหนะพ่อ
ผ่านไป 2-3 นาที
ชายแก่...แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค...วัว ตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่...แจ๊ค นั่นอะไรอีกละลูก
แจ๊ค...(เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวพ่อวัว วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ
เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่...แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค...เอ๊ะพ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆซาก ผมจะบอกครั้งสุดท้ายแล้วนะว่าวัว
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่...แจ๊ค นั่นอะไรลูก

แจ๊ค...โอ๊ย ! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว
แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ได้เวลาอาหารค่ำ

เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดิน ไปตามที่ห้อง ณ ที่นั้น เขาได้พบชายแก่คนนั้น นั่งเหม่อลอย
ข้างๆมีไดอารี่เก่าๆเล่มหนึ่ง ที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ
แจ๊คถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า...

ครั้งหนึ่งเมื่อ 30 ปีมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมาก เราตั้งชื่อเค้าเองว่า ...แจ๊ค
ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง ตอนนั้น แจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน
พอดีมีวัวผ่านมา...แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก เราตอบ
เวลาผ่านไปอีกไม่ถึง 1 นาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบ เช่น เดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง...

เราไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิมๆเหล่านั้น เรากลับ รู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจ เราอย่างไม่เบื่อหน่าย....
แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน
หากแต่ว่าเรา เป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นคนตอบ...เพียง 5 ครั้งเท่านั้น
ลูกก็ตวาดเรา หาว่าเรา เลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป....

คุณเคยคิดถึงความรู้สึกที่พ่อมีให้กับเราบ้างไหม?