นานมาแล้วในหมู่บ้านเล็กๆ ที่อยู่ลึกเข้าไปในป่าใหญ่ มีชายหนุ่มผู้หนึ่งที่มีชื่อว่า “สมยิ้ม” ที่มีรอยยิ้มที่สดใสและเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น ไม่ว่าจะเจอเรื่องราวที่เลวร้ายหรือท้าทายเพียงใด สมยิ้มก็ไม่เคยหายยิ้มไปจากใบหน้าของเขา
วันหนึ่ง หมู่บ้านได้รับความทุกข์ยากจากภัยแล้งที่ยาวนาน น้ำในแม่น้ำแห้งขอด และพืชผลก็เริ่มตายไป ความสุขในหมู่บ้านเริ่มจางหายไป แต่สมยิ้มก็ยังคงยิ้ม และเขาได้เริ่มทำงานอย่างหนักเพื่อช่วยเหลือหมู่บ้านของเขา
เขาได้เดินทางไปยังหมู่บ้านอื่นเพื่อขอความช่วยเหลือ และด้วยรอยยิ้มที่เขามี ทำให้เขาได้รับความช่วยเหลือมากมาย ชาวบ้านจากหมู่บ้านอื่นได้มาช่วยขุดคลองเพื่อนำน้ำกลับมาสู่หมู่บ้าน และช่วยกันปลูกพืชผลใหม่
สุดท้าย หมู่บ้านก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง และทุกคนในหมู่บ้านก็เรียนรู้ว่า ไม่ว่าจะเจอกับสถานการณ์ที่เลวร้ายเพียงใด รอยยิ้มและความหวังก็สามารถนำพาพวกเขาไปสู่ทางออกได้
นิทานนี้สอนให้เราเห็นว่า การยิ้มไม่เพียงแต่ทำให้เรามีความสุขเท่านั้น แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นมีความสุขและมีความหวังในชีวิตด้วยนะ 😊