บันทึก...พี่เลี้ยงธรรมทายาท
แม้ผมจะผ่านการอบรมธรรมทายาทมาถึง
2 รุ่นแล้ว แต่ความประทับใจครั้งหนึ่งในชีวิตลูกผู้ชาย ยังไม่เลือนหายไป
เมื่อการอบรมเริ่มขึ้นอีกครั้ง
ผมจึงตั้งใจที่จะเข้าไปช่วยเป็นพี่เลี้ยงธรรมทายาท
เพื่อช่วยถ่ายทอดข้อคิดและประสบการณ์ที่ผมได้รับมาแก่ธรรมทายาทรุ่นน้องที่เพิ่งก้าวเข้ามาใหม่ในเส้นทางสายนี้
ผมเชื่อว่า
ผู้ที่เข้ารับการอบรมทุกคนต่างมีความตั้งใจจริง ที่จะฝึกฝนอบรมตนเอง
จึงได้สมัครเข้ามาผ่านความยากลำบาก
ซึ่งต้องอาศัยกำลังใจอย่างมากในการพิสูจน์ตนเองว่า พร้อมที่จะบวช
พร้อมที่จะเป็นพระที่ดีเป็นบุคคลที่สมควรได้รับการกราบไหว้จากคนทั่วไป
หลักสูตรการอบรมนั้นได้รับการพัฒนา
และได้รับการรับรองจากปัญญาชนรุ่นเล่า ว่าเหมาะสมที่จะฝึกให้คนมี สัมมาทิฐิ
มีวินัย มีความเคารพอ่อนน้อมและมีความอดทนต่อความลำบากทุกชนิด
สิ่งเหล่านี้เองจะเป็นพื้นฐาน ในการดำเนินชีวิตให้ประสบความสำเร็จในภายภาคหน้าได้
สมกับคำที่ว่า “ไม่มีความสำเร็จใดในโลกจะได้มาโดยง่าย”
ธรรมทายาท
จะได้รับการถ่ายทอดคุณธรรม อบรมความรู้ การปฏิบัติตนจากพระอาจารย์
ทั้งทางตรงและทางอ้อม จากการฟังเทศน์ มีการฝึกปฏิบัติด้วยตนเอง และจากการดูแบบอย่างการปฏิบัติจากพระพี่เลี้ยง
ซึ่งเวลา 1 เดือนก่อนบวช นับว่าเหมาะสมที่จะปรับให้ทุกๆคน
พร้อมที่จะบวชได้และพระธรรมทายาทผู้ได้รับการฝึกมาอย่างดี แม้จะบวชเพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆแต่ก็มีจริยาวัตรน่าเลื่อมใสเหมือนพระเถระผู้ใหญ่
ผมได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของธรรมทายาท
ตั้งแต่เริ่มเข้ารับการอบรม จนได้รับการบรรพชาอุปสมบททุกรูป
ได้สัมผัสถึงคุณค่าของการอบรมที่เปลี่ยนชีวิตผู้บวชให้มีเป้าหมายชีวิตที่ดี
มีหลักธรรมเป็นเครื่องนำชีวิตและอยากให้ทุกๆ คนที่สนใจจะแสวงหาคุณค่าของชีวิต
มาลองสัมผัสประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชายนี้สักครั้ง